Door deel te nemen aan ons beleefprogramma zorg je voor extra leven in de brouwerij, kom je in contact met enthousiaste jongeren van over de hele wereld en leer je veel nieuwe mensen kennen die een gelijkaardige ervaring beleven of beleefd hebben. Bovendien breng je je kinderen of je omgeving in contact met een andere cultuur en taal! Dat noemen wij het #AFSeffect. Ontdek hier meer.
Dit artikel werd geschreven door David Govaert en werd gepubliceerd in Terra Incognita, jaargang 7 nummer 43.
Al sinds 2014 is Jan met zijn gezin gastgezin voor AFS Vlaanderen. Dit kwam niet zomaar uit de lucht gevallen. Voor Judit was de goesting groot om naar het buitenland gaan en na lang aandringen heeft papa Jan dan toch toegegeven om naar een AFS-infodag te gaan. Na een gesprek met een vrijwilliger was Jan overtuigd. Judit mag op uitwisseling en dit was nog maar het begin van het AFS-avontuur.
Het voorstel van Judit om zelf een gaststudent te verwelkomen in België bleef niet heel lang uit, al snel kwam dit onderwerp ter sprake tijdens een “hoe is het daar”-telefoontje naar het thuisfront.
Jan en Martine waren toch wel wat aan het twijfelen, zijn wij wel een goed gastgezin daarvoor? Gaan we dat wel kunnen? Gaat die gaststudent zich hier wel thuis voelen? Daarop antwoordde Judit vol zelfvertrouwen: “Wij zouden een megacool gastgezin zijn, er is altijd een leuke drukte, veel enthousiasme en we zijn een warm gezin. Meer moet dat niet zijn.” Een paar maand later was dan hun eerste gaststudent op weg naar België vanuit de Dominicaanse Republiek.
In het geval van familie De Vilder is het AFS-avontuur begonnen met een uitzending maar dit is absoluut niet nodig. Het enige dat je als gastgezin zeker moet kunnen voorzien is liefde, eten en een thuis.
Brengt dat niet veel extra werk met zich mee?
Bij veel kandidaat-gastgezinnen spookt deze vraag wel eens door het hoofd en dat is niet vreemd want je gezin breidt uit met een extra persoon. Ook het gezin van Jan had daar toch wat moeite mee de eerste keer. Nu na 5 keer een gaststudent bij hen thuis te hebben ontvangen voor een lange periode moeten ze dat idee toch wel een beetje herzien. Voor hen is een gastzoon of -dochter geen extra werk, beter nog het is een extra persoon die meedraait in het huishouden. Het vergt wel een beetje extra hulp van de andere kinderen voor de kleine taakjes in huis zoals de tafel afruimen of de vaatwasser eens vaker leeg te maken.
Een gaststudent is geen extra werk, extra sokken opvouwen is zowat het enige, hij of zij heeft zijn/ haar eigen leven, aldus Jan.
Dit zijn juist vaak de momenten die je als gezin koestert en heel lang bijblijven. Samen met de gaststudent koken, de tafel dekken en/of afruimen en een beetje samen naar Nederlandse televisie kijken schept ook een hechte band. Voor Jan en zijn gezin zijn dit dan ook de beste herinneringen die ze hebben. Een klein voorbeeld hiervan is de ontdekking van speculoospasta door hun huidige gaststudent Pietro. Het begon klein en onschuldig met het smeren op een boterham of toastje. Hier bleef het toch niet bij, hij begon vrij snel te experimenteren met speculoospasta. Zo zijn pannenkoeken, pasta en pizza al de revue gepasseerd en wie weet wat er nog meer volgt?
Los van het experimenteren met speculoospasta kookt Pietro heel graag lokale gerechten voor zijn gastgezin. Zo heeft hij al verschillende pasta’s en pizza’s gemaakt. Die keer dat ze samen gnocchi gemaakt hadden was het een groot feest, het hele huis mocht meegenieten van de Italiaanse lekkernij.
Wat in tijden van corona?
Nu vraagt u zich misschien af of ze momenteel een gaststudent hebben? Jawel ook tijdens de pandemie zijn zij het warme gastgezin zoals andere jaren. Niemand had dit zien aankomen en iedereen moet er zich aan aanpassen maar dat hield Jan en zijn gezin niet tegen, beter nog het zorgde zelfs voor een uitzonderlijke band met de gaststudenten, Pietro de huidige gaststudent en Paula die door de coronacrisis gedwongen moest terugkeren naar haar thuisland en dus maar een korte periode in België verbleef.
Voor hen was er niet zoveel verschil met andere jaren, ze doen nog altijd dezelfde soort activiteiten als anders en misschien wel meer. Alleen zijn die activiteiten een beetje veranderd van aard en van locatie. Heel veel activiteiten doen ze thuis en in hun directe omgeving. In plaats van naar de zee te gaan, namen ze thuis in eigen zwembad de bibberduik. Daarnaast gaan ze ook vaker lopen en Pietro ging ook bij de lokale basketbalploeg, toch tot zolang het mocht. Op vakantie gaan zat er dit jaar niet in maar een weekendje weg in eigen land kon dan wel en dat zorgde weer voor heel mooie herinneringen.
De grootste verschillen zijn dat een avondje weg naar de cinema, optreden of theater er niet inzit, genieten van een biertje op café wordt nu vervangen door de zetel terwijl je kan kijken naar een onlineconcert of voorstelling. De grootste aanpassing voor Jan en zijn gezin was dat de rest van de familie veel minder kennis kan maken met de gaststudent en dat vindt iedereen wel spijtig.
Ondanks de beperkingen is Pietro heel graag in België, hij is super gelukkig met zijn gastgezin waar hij altijd goed en positief omringd wordt. Hij is blij dat hij hier is in plaats van thuis want hier kan hij toch nog veel bezoeken en heeft hij ook veel contacten met andere uitwisselingsstudenten. In het begin is het wel een beetje moeilijk voor de gaststudenten omdat het een heel nieuwe taal is en Nederlands niet eenvoudig is om te leren. Ook zijn er veel nieuwe dingen die erbij komen voor de gaststudenten die ze van thuis uit niet gewoon zijn. Bij Pietro gaat het elke dag beter en beter, hij vindt het zelf heel belangrijk dat hij Nederlands kan spreken omdat er dan meer opportuniteiten komen en er meer deuren opengaan. Volgens hem is het gemakkelijker om de taal te leren in het land zelf. Als de gaststudent Nederlands kan wordt de communicatie met anderen ook veel beter. Dit is heel belangrijk voor als het goed gaat maar ook op mindere momenten is goede en duidelijke communicatie cruciaal voor het goede verloop van de uitwisseling. Goede communicatie maakt het leven ook gewoon gemakkelijker.
Vanwaar blijft die motivatie komen?
Jan en zijn gezin zijn al 5 keer gastgezin geweest over een periode van 7 jaar en als ze dat aan mensen buiten AFS vertellen snappen mensen dat vaak niet.
Het geeft peper aan je leven, vertelde Jan toen ik vroeg waarom ze zich telkens opnieuw als gastgezin opgeven. Het maakt je leven interessant en je vervalt niet direct in de dagelijkse sleur van het leven. Daarnaast geeft de gaststudent je een totaal andere blik op je leven en stel je je eigen leven ook wel een beetje in vraag waardoor je als persoon zelf ook veel kunt bijleren en groeien.
Volgens Jan en zijn gezin is er geen voorgeschreven recept en laat je het best op je afkomen. Er zijn wel zaken die helpen natuurlijk zoals een beetje avontuurlijk aangelegd zijn en een uitdaging niet uit de weg gaan. De grootste motivatie is het zien openbloeien van de gaststudenten. Dat is het mooiste dat er is.
Je leert enorm veel bij over het leven van de gaststudent, hun cultuur, hun leven thuis, hun ervaringen… Je leert heel veel nieuwe culturen kennen vanuit je eigen huis. Zo kan je altijd blijven bijleren terwijl iedereen gewoon meedraait in het huishouden en er een geweldige tijd van maakt. Jan vindt het daarom ook belangrijk om een goed contact te onderhouden met de ouders van de gaststudent zodat de communicatie onderling ook op dezelfde lijn zit waardoor onnodige conflicten vermeden kunnen worden.
Het is exciting om een nieuwe band te creëren met iemand nieuw en te zien als familie.
Welke tips wil je nieuwe gastgezinnen nog meegeven?
- Nederlands spreken is een must voor hun uitwisseling. Het vergt te weinig moeite van de student zelf als er in de eigen taal of het Engels gesproken wordt. Het is vanzelfsprekend dat er in het begin Engels of Frans gesproken wordt naarmate de afkomst van de gaststudent maar het is belangrijk dat er vrij snel afgebouwd wordt.
- Spreek af wanneer je schakelt naar het Nederlands bijvoorbeeld op 1 november wordt er enkel nog Nederlands tegen de gaststudent gesproken en op 1 januari als goede voornemen wordt er thuis enkel nog Nederlands gesproken.
- De school van de gaststudent moet niet dezelfde zijn als deze van eigen zoon of dochter. Het is zelfs beter als ze niet naar dezelfde school gaan zodat ze zelfstandig worden in het Nederlands. De schoolkeuze is van heel groot belang, een goede match naar kunnen en interesses doet wonderen.
- Gewoon doen! Laat het gewoon op je afkomen en als het enorm tegenvalt kan je terugvallen op back-up vanuit AFS. Een gaststudent is geen extra last. Het is gewoon fun om een extra persoon in huis te hebben.
- De gastzoon of -dochter moet zich leren aanpassen in plaats van dat het gezin zich aanpast. De gaststudent komt in jouw huishouden terecht en draait mee als volwaardig lid van de familie. Hierbij is het ook belangrijk dat je de gaststudent niet meer aandacht geeft dan de rest van het gezin. Iedereen gelijk behandelen zoals je normaal zou doen in je gezin.
Goede communicatie is heel belangrijk dit zorgt voor openheid in de gesprekken, blijf in gesprek gaan zodat je weet hoe de gaststudent zich voelt.
Kortom, alles vindt zijn gangetje. Het is een beetje zoeken maar alles gaat heel vlot.
En we sluiten af met nog een laatste tip: Als je praat over je gastzoon of gastdochter, laat die “gast” lekker weg en praat over je zoon of dochter.