Interview met Johan Mestdagh
Johan Mestdagh is al sinds 2015 wereldgezin en de huidige voorzitter van comité MidWest-Vlaanderen waar hij als vrijwilliger nog tal van andere rollen vervuld
Hoe ben jij ooit betrokken geraakt bij AFS en hoe ziet jouw wereldgezin-parcours er uit?
Ongeveer 9 jaar geleden waren mijn man Dieter en ik aan het uitkijken naar een alternatief voor kinderen. Adoptie en pleegzorg waren niet onmiddellijk een haalbare optie. Tot we een oproep van AFS zagen in het lokaal gemeenteblad met een oproep om wereldgezin te worden voor buitenlandse studenten. Ik had toen juist ook de overgang gemaakt naar het hoger onderwijs, waar ik getriggerd was door internationale uitwisselingen. Het in aanraking komen met buitenlandse jongeren en docenten deed me nieuwsgierig worden naar andere culturen. Vrij impulsief hebben we besloten om er voor te gaan, wat ook meteen (reeds geplande) verbouwingswerken met zich meebracht om onze eerste studente Ceci (USA) te kunnen hosten.
Waarom ben je ooit wereldgezin geworden bij AFS?
Tot op vandaag hebben we het ons nog niet beklaagd. Als wereldgezin stel je je huis open voor jonge mensen uit andere culturen en leer je gaandeweg hun cultuur, gewoontes, … kennen, begrijpen en meteen ook appreciëren. Tegelijkertijd word je jezelf ook meer bewust van je eigen culturele waarden en normen. We hebben ondertussen al 9 verschillende studenten uit diverse continenten gehost. Op deze manier hebben we al heel wat diverse culturen leren kennen. Kennismaken met andere culturen verruimt alleen maar ons intercultureel bewustzijn, wat leidt tot meer begrip en verdraagzaamheid.
Wat is het belangrijkste dat jij hebt geleerd als wereldgezin?
Het leren kennen van andere culturen en deze begrijpen, leidt tot meer begrip en verdraagzaamheid. Natuurlijk blijft iedere jongere zijn persoonlijkheid hebben en is het telkens weer zoeken om afstemming te vinden. Ook het bieden van een duidelijk kader van afspraken, huisregels en oprechte betrokkenheid/interesse is essentieel voor de jongere om zich veilig te voelen en een thuisgevoel te creëren.
Wat op zijn beurt leidt tot veel erkenning en appreciatie door de jongere.
Wat is het leukste gevolg van jouw wereldgezin-engagement?
Ons netwerk is dan ook heel ruim en heel internationaal geworden. Er zijn de blijvende contacten met de studenten en hun ouders. De ouders van onze studenten zijn zo dankbaar dat ze echt vragende partij zijn naar een tegenbezoek, wat ons dan weer in heel wat verschillende hoeken van de wereld brengt.
Deze internationale contacten zijn ook al een hulp geweest voor mijn werk in de hogeschool met onder andere het uitrollen van een internationale uitwisseling voor studenten verpleegkunde met Thailand.
Tenslotte zorgen deze contacten ervoor dat we een wereldreis mogen/kunnen maken wanneer we gepensioneerd zijn (en dat is nog ver weg) … om al onze kinderen – zo gaat dat, wij zijn hun papatjes en zij onze ‘gasten’ of ‘kinderen’ – te bezoeken. Om het met de woorden van onze Argentijnse zoon José te zeggen: ‘ik ben niet in een gastfamilie terechtgekomen maar in een familie.’
Waarom zouden mensen ook nog vandaag, anno 2024 het wereldgezin-avontuur moeten aangaan?
De toenemende individualisering in onze maatschappij leidt vaak tot meer onverdraagzaamheid en onbegrip. Het avontuur aangaan als wereldgezin zorgt ervoor dat mensen op een heel laagdrempelige manier andere mensen en culturen leren kennen, begrijpen wat op zich wel weer zorgt voor meer connectie tussen mensen en culturen. Het zijn kleine beetjes maar vele kleintjes samen maken een groot verschil. Je geeft als wereldgezin veel maar je krijgt er ook veel voor terug. Het is juist door connectie te maken dat je terug kan krijgen.
Wat moet AFS volgens jou vandaag doen om de komende 75 jaar impact te blijven creëren? Uitdagingen? Bedreigingen? Kansen?
AFS moet blijven inzetten op intercultureel bewustzijn, begrip voor andere culturen en dus connectie creëren tussen culturen en landen.
De toenemende individualisering is een ernstige bedreiging maar corona heeft ook duidelijk gemaakt dat de mens een sociaal wezen is en dus ook sociale contacten nodig heeft. AFS moet blijvend inzetten op het creëeren van verbindingen tussen culturen, volkeren, mensen, vrijwilligers, …
Wat wens jij AFS toe voor haar 75ste verjaardag?
Ik wens AFS een stevige doorstart na de moeilijke corona jaren door het kunnen aantrekken van veel nieuwe, betrokken vrijwilligers en het borgen van de verworven expertise bij de huidige vrijwilligers. Zowel jongeren als volwassenen die de boodschap van interculturele verbondenheid op een authentieke manier willen uitdragen in de komende 75 jaar. Ik hoop dat AFS Low Lands er vanuit dit narratief in slaagt om nog meer gezinnen warm te maken voor een top-ervaring als wereldgezin.